Op de NOBCO conferentie sprak ik onlangs hierover 70 beroepscoaches en trainers toe. Verrassend hoge opkomst voor een onderwerp dat als "not done" wordt gezien. Want hoe vertel je iemand die anderen helpt met hun uitdaging, dat ze zelf een grote uitdaging hebben, namelijk: hoe verkoop je jezelf?
DROOG BROOD VOOR COACHES
Interessant en ook wel pijnlijk is het om te constateren dat uit 35.000 coaches in Nederland nog geen 10% een belegde boterham kan smeren. Dan heb ik het - met alle respect - niet over de huisvrouwen die een paar uurtjes 'erbij coachen' naast manlief die een goeie baan heeft. Het betreft bureaus met groei-ambities. En dat terwijl de vraag naar coaching toeneemt. Denk maar aan de afnemende zekerheden (baan, pensioen), groeiende groep zoekende 'grijzen met ambitie', ontslagen, bezuinigingen, weglopend talent, kortom: kansen bij de vleet.
ACQUISITIE IS NOT DONE
En toch, ondanks die kansen, behoudt acquisitie iets 'onethisch' bij coaches. Je krijgt dan dingen te horen als "...ja maar ik ben geen schoenenverkoper die pushy met truukjes klantjes wint...". Zo'n uitspraak bevestigt het verouderde beeld van 'acquisitie' dat als een geest door de gangen doolt. Net alsof coaches "gewadendragers met vage praatjes" zijn. We weten beter: coaches zijn toenemend gecertificeerd en klanten vragen steeds meer om professionaliteit: hoe jij als coach succes maakt, waaruit dit blijkt en hoe meetbaar het is.
ACQUISITIE IS EEN VAK
Zo is acquisitie simpelweg een vak. Het vraagt echtheid van jezelf, geloof in wat je brengt, de bereidheid in beweging te komen, te verbinden met nieuwe mensen en organisaties en kansen proactief te pakken. Denk je nou werkelijk dat een bedrijf tot bloei komt door, in coaching-termen, "te laten ontstaan" en "op je pad te laten komen"? Covey, Robbins, Chopra, etc. zijn allemaal ondernemers die begonnen met acquisitie naast hun passie voor coaching.
DE VERWARRING EN DE VERLOSSING
En hier zit de verwarring. Coaches willen graag anderen "bewegen" maar zijn zelf bang om afgewezen te worden. Coaches spreken over "vrijheid" zonder te "moeten" maar is 't niet eerder "vrijBLIJVENDheid"? Mijn stelling: over een website beschikken of wat kennis delen op LinkedIn (vrijblijvend netwerken), is een start maar je kunt er (uitzonderingen daargelaten) geen business op runnen.
DURF JIJ ALS COACH...
Mijn vraag luidt dan ook aan iedere zichzelf respecterende coach: kan jij echt anderen "bewegen" als je zelf niet uit je comfortzone durft te komen en "beweegt" om je geloof te verkondigen - dus acquisitie pleegt? Hier is je uitdaging: in acquisitiebeweging komen vanuit je coachingkracht. Als je wegen zoekt die naar het acquisitieve Rome leiden, dan is http://www.mysalescoach.nl/ een snelle en aantrekkelijke route. Maar hoe je het ook doet: doe het. Zorg dat je een eerste stap zet, want als geen ander zou je moeten weten dat dat het begin is van iedere reis. Beweeg!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten